Miguel Anxo Fernández Lores – burmistrz Pontevedry w Hiszpanii.
Z wykształcenia jest lekarzem, tytuł zdobył na Uniwersytecie w Santiago de Compostela. Reprezentuje partię Galicyjski Blok Nacjonalistyczny. Karierę polityczną rozpoczął jako radny, a w 1999 roku został wybrany na burmistrza Pontevedry. Jego poświęcenie się zarówno medycynie, jak i polityce wiąże się z zamiłowaniem do kontaktów z ludźmi i bycia użytecznym dla społeczeństwa, zwróceniem społeczeństwu tego, co otrzymał.

 

Model urbanistyczny Pontevedry jest wzorem dla wielu miast w Hiszpanii i na świecie, miasto zdobyło też wiele nagród. Wśród nich znajdują się EU Urban Road Safety Award czy UN-Habitat and Dubai Municipality’s Dubai International Award for Best Practices to Improve the Living Environment. Burmistrz Pontevedry opowie o strategii miasta, która doprowadziła do pozytywnych zmian w mieście: redukcji emisji gazów cieplarnianych o ponad 60% w ciągu ostatnich 15 lat, zwiększonej mobilności pieszych i rowerzystów czy redukcji liczby śmiertelnych ofiar wypadków drogowych.

Hubert Barański – prezes Fundacji Normalne Miasto Fenomen
Członek pierwszej Łódzkiej Rady Działalności Pożytku Publicznego oraz Miejskiej Rady Poprawy Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Zaangażowany w sprawy transportu w mieście, przestrzeni publicznej oraz rzecznictwa zmian w samorządzie. Głównym obszarem działań Fundacji w Łodzi jest transport zrównoważony z ukierunkowaniem na pieszych i rowerzystów; przestrzeń publiczna i angażowanie mieszkańców. W 2013 roku fundacja zainicjowała utworzenie w Łodzi woonerfa na ul. 6 Sierpnia (opisanego w książce „Miasto na Plus”).
Jest współautorem koncepcji uspokojenia ruchu w centrum Olsztyna, strategii rozwoju dróg rowerowych w Łodzi oraz członkiem komitetu sterującego Łódzkiego Roweru Publicznego.
Absolwent Programu Liderzy PAFW (Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności).

 

Dr Pia Bärlund – kierownik działu rozwoju języka i uczenia się wielokulturowego na Uniwersytecie Jyväskylä
Studiowała język i kulturę niemiecką (magister) na Uniwersytecie w Jyväskylä w latach 2002-2006. Od tego czasu zajmuje się kształtowaniem polityki językowej na Uniwersytecie w Jyväskylä. Obroniła doktorat 3 października 2020 r. Obecnie Bärlund pracuje jako kierownik usług w zakresie kształtowania polityki edukacji językowej w mieście Jyväskylä. Kieruje działem rozwoju języka i uczenia się wielokulturowego. Jednostka zatrudniająca 42 pracowników świadczy usługi w zakresie nauki języków i edukacji migrantów.

Jan Fazlagić – profesor zwyczajny Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu
Autor raportu „Szkoła dla innowatora” na podstawie którego powstały rekomendacje Ministerstwa Edukacji Narodowej dla rozwoju kreatywności u uczniów. Autor raportów m.in. dotyczących reformy systemu kształcenia i doskonalenia nauczycieli (MNiSzW 2017). Współautor założeń do nowej ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce (Konstytucja dla nauki). Szkoleniowiec i konsultant (SCIENTA-VIS). Prowadzi szkolenia dla nauczycieli od 2001 roku. Współtworzył Małopolskie Standardy Usług edukacyjno-szkoleniowych. Główny specjalista ds. edukacji w Narodowym Instytucie Samorządu Terytorialnego w Łodzi.

 

 

Edukacja ekologiczna jest jednym z ważnych warunków powodzenia programów zapobiegania zmianom klimatycznym na ziemi. Stan wiedzy nauczycieli i treść programów nauczania nie nadążają za rozwojem wiedzy naukowej o zmianach klimatycznych. Z tego powodu potrzebne są kompleksowe i systemowe działania zmierzające do podniesienia poziomu kompetencji osób dorosłych i młodzieży. Alfabetyzm klimatyczny podobnie jak alfabetyzm komputerowy stanie się w najbliższych latach ważnym miernikiem rozwoju systemów Edukacji.

Maciej Frąckowiak – socjolog, doktor nauk społecznych, badacz miasta i kultury wizualnej
Autor i redaktor tekstów oraz książek naukowych i popularyzatorskich o tej tematyce, m.in. raportu Architektem się bywa, przygotowanego wspólnie z Fundacją Bęc Zmiana na zlecenie BAIPP m.st. Warszawa. Inicjator i kurator działań animujących miejską przestrzeń publiczną, a także debatę na jej temat. W latach 2016-2018 członek zespołu koordynującego program Bardzo Młoda Kultura Narodowego Centrum Kultury. Wykładowca School of Form.

W jaki sposób współczesne miasta i ich mieszkańcy mogą odnaleźć się w 
świecie VUCA?
Jaka wiedza, kompetencje i umiejętności okażą się kluczowe w nowej
rzeczywistości?
Odpowiedzią może być podejście określane mianem “VUCA Prime”.
Zakłada ono pewien schemat działania, który pozwala odnaleźć się w tym z 
pozoru nieprzewidywalnym chaosie. Odpowiedzią na zmienność jest w nim
wizja, czyli kierunek, scenariusz, albo wartości, które będą
spoiwem w czasach turbulencji. Zamiast niepewności, proponuje się
zrozumienie, które wymaga rozwoju umiejętności społecznych i
polityk dotyczących komunikacji. W odpowiedzi na złożoność
potrzebna będzie jasność, wspomagana przez narzędzia związane z
dostarczaniem i syntetyzowaniem informacji. Niejednoznaczność warto
zastąpić zwinnością, a wiec zdolnością szybkiej adaptacji,
prototypowania i przeprowadzania zmian. Podczas dyskusji powiemy
więcej nie tylko o tym bazowym założeniu, ale także wskażemy na
wyrastające z niego kluczowe kompetencje, które odnoszą się do
różnych wymiarów życia: osobistego i relacyjnego, organizacyjnego
oraz społecznego.

Richard Gerver – doradca i konsultant
Karierę w edukacji rozpoczął jako dyrektor podupadającej szkoły podstawowej w Grange. W ciągu zaledwie dwóch lat przeobraził placówkę w jedno z najbardziej uznanych środowisk nauczania na świecie za co został wyróżniony przez UNESCO i rząd Wielkiej Brytanii. Zdobył światowe uznanie, otrzymując zaproszenia do wystąpień w najbardziej znanych mediach, w tym w radiu TED, RSA i BBC.
Trzy podstawowe zasady leżące u podstaw jego filozofii to komunikacja, wzmocnienie pozycji i wpływ. Twierdzi, że wielkie przywództwo polega przede wszystkim na zaspokajaniu potrzeb ludzi, którzy dla ciebie pracują. Wciąż powtarza, że systemy i struktury niczego nie zmieniają; to ludzie tworzą zmiany.
Doradzał rządom i dużym globalnym korporacjom, w tym Google, Visa, Microsoft, Morgan Stanley, Deloitte, Harrods, Puig i Telefonica. Swoje doświadczenie i spostrzeżenia z realizacji potencjału ludzkiego wykorzystuje także w pracy w elitarnym sporcie, z trenerami olimpijskimi i paraolimpijskimi, trenerami EPL Soccer, England Golf i profesjonalnymi drużynami krykieta. Niedawno rozpoczął współpracę z brytyjskim przemysłem muzycznym, aby wspierać rozwijanie zdolności do przyszłych, proaktywnych i zrównoważonych zmian.
Jest także autorem bestsellerowych książek. Jego pierwsza książka „Creating Tomorrow’s Schools Today” (Tworzenie szkół przyszłości już dziś) stała się nowatorskim tekstem dla osób zaangażowanych w transformację edukacji. W „Change and Simple Thinking” (Zmiana i proste myślenie) prezentuje świat pozaszkolny oczami nauczyciela. Obie pozycje odniosły sukces i stały się światowymi bestsellerami. Pozostałe książki odkrywają potencjał ludzki, przywództwa i sukcesu. Jego książki zostały przetłumaczone na wiele języków, w tym hiszpański, chiński i koreański. Najnowsza pozycja „Education: A Manifesto for Change” (Edukacja: manifest na rzecz zmiany) przedstawia, w jaki sposób w niespokojnym XXI wieku, system szkolny może być przystosowany do osiągnięcie celu.

Edukacja jest najważniejszym czynnikiem determinującym przyszłość naszych dzieci, gospodarki, społeczeństwa i finalnie naszej planety. Richard Graver wykorzystuje swoje spostrzeżenia oparte na doświadczeniu, aby przedstawić wizję, sposób myślenia i procesy, które musimy przyjąć, gdy mamy opracować system, który przygotuje młodych ludzi na przyszłość.
Bazując na swoim doświadczeniu wielokrotnie nagradzanego nauczyciela, dyrektora, członka zarządu szkoły i uniwersytetu oraz doradcy ds. polityki rządowej, Richard Graver precyzyjnie wskaże, jakich umiejętności, zachowań i cech potrzebują nasze dzieci, aby odnieść sukces w nowoczesnym świecie.
@richardgerver www.richardgerver.com

Tim Gill – ekspert ds. środowiska zurbanizowanego
Światowy rzecznik zabaw na świeżym powietrzu i ruchu dzieci, także autor książek No Fear: Growing up in a Risk-Averse Society (Bez obaw: dorastanie w społeczeństwie niechętnym do ryzyka 2007) i Urban Playground: How child-friendly planning and design can save the cities (Miejski plac zabaw: jak planowanie i projektowanie przyjazne dzieciom może uratować miasta – do 2021 r.). Jest ekspertem ds. środowiska zurbanizowanego Rady Wzornictwa i wizytującym pracownikiem naukowym w Szkole Psychologii i Nauk o Języku Klinicznym na Uniwersytecie w Reading oraz członkiem Churchill Fellow. Uzyskał tytuły naukowe na uniwersytetach w Oksfordzie i Londynie oraz doktorat honoris causa Uniwersytetu Edge Hill. Jest byłym dyrektorem Children’s Play Council (obecnie Play England).
www.rethinkingchildhood.com.

Tim Gill odpowie na pytania: Dlaczego powinniśmy patrzeć na ulice oczami dzieci? Jak wyglądają ulice przyjazne dzieciom? I dlaczego decydenci i szeroka opinia publiczna powinni zająć się tą ideą?
Ulice przyjazne dzieciom są nie tylko dla dzieci. Dzięki nim dzielnice i miasta stają się bardziej przyjazne dla wszystkich. Nie są zdominowane przez ruch uliczny, nadają się do spacerów i jazdy na rowerze. Łączą dzielnice i społeczności. Dzielnice z tętniącymi życiem, przyjaznymi i angażującymi ulicami przyciągną i zatrzymają rodziny, co jest niezbędne dla długookresowego rozwoju każdego miasta.
Tim Gill podzieli się doświadczeniami i spostrzeżeniami z miast, które wdrożyły ideę przyjaznych dzieciom ulic i dzielnic: postindustrialnego Rotterdamu, postkomunistycznej Tirany i postmodernistycznego Vancouver. Wskaże kluczowe zasady i praktyki, które zmienią miasta w miejsca odpowiednie dla dzieci i dostosowane do miejskich wyzwań XXI wieku.

Fotini Ioannidou – kierownik Zespołu ds. Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego w Komisji Europejskiej
Pracuje w KE od 1994 r. W latach 2012–2016 pełniła funkcję kierownika Działu Zasobów Ludzkich, pracując zarówno w Dyrekcji Generalnej ds. Mobilności i Transportu, jak i w Dyrekcji Generalnej ds. Energii. Od 2017 r. jest kierownikiem Zespołu ds. Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Zajmuje się polityką transportową, w tym koordynacją międzyinstytucjonalną, bezpieczeństwem lotniczym i zarządzaniem ruchem lotniczym. Przed 1994 r. była konsultantem ds. informatyki i telekomunikacji w firmie CAP GEMINI w Paryżu. Ukończyła inżynierię elektryczną na Uniwersytecie Demokryta w Tracji, uzyskała tytuł magistra systemów informatycznych w Ecole Nationale Supérieure des Telecommunications w Paryżu oraz tytuł magistra elektroniki na Uniwersytecie Paris XI-Orsay.

Miasta są punktami ogniskowymi w działaniach Unii Europejskiej na rzecz uczynienia mobilności bezpieczniejszą i bardziej zrównoważoną. W 2019 r. na drogach UE zginęło 22800 osób, ponad 60 dziennie. Blisko 40% tych zgonów miało miejsce na obszarach miejskich, a wśród ofiar są najbardziej
narażeni użytkownicy dróg, tacy jak rowerzyści i piesi. Do tego na każdą śmierć na drodze przypada około 5 osób, które są poważnie ranne i często ze zmieniającymi życie konsekwencjami. Celem UE jest „Wizja Zero”, zero ofiar śmiertelnych i zero poważnych obrażeń do 2050 r. Ramy polityki
bezpieczeństwa ruchu drogowego UE na lata 2021–2030, opublikowane w zeszłym roku, wyjaśniają, w jaki sposób chcemy to osiągnąć, a szereg ambitnych środków jest w trakcie realizacji. W przypadku miasteczek i miast kluczowe jest większe bezpieczeństwo pojazdów, poprawa infrastruktury, skuteczne zarządzanie prędkością i całościowe podejście do planowania zrównoważonej mobilności miejskiej. Istnieją wspaniałe przykłady miast z całej Unii Europejskiej, które osiągnęły imponujące rezultaty, w tym zwycięzca zeszłorocznej nagrody bezpieczeństwa na drogach miejskich UE, Pontevedra w Hiszpanii i wicemistrzostwo w Jaworznie. Miasta mają dostęp do różnych źródeł finansowania z UE w zakresie środków bezpieczeństwa ruchu drogowego, a wymiany z partnerami w sieciach UE mogą stanowić źródło inspiracji i porad.

Jacek Jaśkowiak – Prezydent Miasta Poznania
Prezydent Miasta Poznania od 2014 roku. Społecznik, działacz sportowy, były przedsiębiorca. Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, studia podyplomowe z zakresu rachunkowości i finansów oraz podatków. Stypendysta GFPS na Uniwersytecie w Bielefeld w Niemczech. W zarządzaniu miastem jego priorytetami są: wdrażanie założeń zrównoważonego transportu, usprawnianie procesów inwestycyjnych, kultura dostępna, polityka mieszkaniowa i senioralna oraz rewitalizacja centrum.

Petra Jens – przedstawiciel miasta ds. pieszych i zastępca kierownika Mobility Agency Vienna
Petra Jens mieszka i pracuje w Wiedniu. Jest przedstawicielem miasta ds. pieszych i zastępca kierownika Mobility Agency Vienna, spółki należącej do Miasta Wiednia. Jest absolwentką Boku – Uniwersytetu Zasobów Naturalnych i Nauk Przyrodniczych oraz uzyskała dyplom z edukacji politycznej na Donau-University Krems. W 2006 r., jako młoda matka trójki dzieci, rozpoczęła zakończoną sukcesem inicjatywę obywatelską na rzecz walki z nieporządkiem pozostawionym przez psie odchody w miejscach publicznych. Jej petycja domagająca się surowszych zasad dla właścicieli psów i większej dbałości o przestrzeń publiczną została podpisana przez 160 tys. osób i doprowadziła do bardziej czystych ulic i lepszych warunków spacerowych w Wiedniu.
Aktywność społeczno-polityczną kontynuowała jako działaczka jednej z największych austriackich organizacji charytatywnych „Diakonie” do czasu objęcia w 2013 r. funkcji przedstawiciela Miasta Wiednia ds. pieszych. Pełniąc tą funkcję zrealizowała pierwszą na świecie kampanię „Rok chodzenia”, w której która po raz pierwszy promowano w Wiedniu piesze spacery po mieście. Przykłady innych projektów to: „raport pieszy” czyli badanie i monitoring ruchu pieszego; uruchomienie systemu naprowadzania pieszych w mieście i oznakowania przejść publicznych; projekty pilotażowe, np. wdrażanie zarządzania mobilnością dzieci i rodzin w Wiedniu, tworzenie i udostępnianie skrzynek mobilności wykorzystywanych do nauczania w przedszkolu; utworzenie „Streetlife Festival”, największego publicznego wydarzenia w Wiedniu na temat mobilności i przestrzeni publicznej.

Miasta, po których można spacerować, to miasta dla dzieci, ponieważ chodzenie jest ich głównym środkiem transportu. Wiedeń to miasto dla pieszych. 28% wszystkich podróży po mieście odbywa się pieszo. Chodzenie jest częścią zdrowego stylu życia. Dorośli powinni być aktywni co najmniej 150 minut tygodniowo, dzieci – 60 minut dziennie (według WHO).
Droga do szkoły może zapewnić jedną trzecią wymaganej codziennej aktywności fizycznej, jeśli odbywa się ona na piechotę lub na rowerze. Niemniej jednak 20 % wszystkich uczniów szkół podstawowych dojeżdża do szkoły samochodem. Niektórzy rodzice uważają, że jest to wygodniejsze, a niektórzy, że bezpieczniejsze. Jednak nawet kilka samochodów w tym samym czasie przed szkołą może powodować korki, zanieczyszczenie powietrza i niebezpieczne sytuacje dla dzieci pieszych i tych na rowerach. Przede wszystkim odwiezienie dzieci do szkoły powoduje zmniejszenie aktywności fizycznej, kontaktów społecznych i niezbędnych przeżyć w przestrzeni publicznej.
W Wiedniu istnieje szeroki wachlarz środków pozwalających uniknąć podróży samochodem do szkoły – od informacji dla rodziców po miejsca wolne od aut przed szkołami, zaplanowane z sąsiadami, rodzicami i dziećmi. Jesienią 2018 r. Miasto Wiedeń rozpoczęło projekt pilotażowy mający na celu wprowadzenie zakazu jazdy samochodem po szkolnej ulicy w okresie, gdy dzieci przyjeżdżają lub kończą szkołę.
Od tego czasu powstało kilka ulic szkolnych. Powoli zmienia się opinia publiczna na temat tzw. Dowożenia dzieci przez rodziców.
Agencja Mobilności Vienna została założona w 2013 roku w celu promowania ruchu pieszego i rowerowego w Wiedniu. Firma należy do Miasta Wiedeń.
https://www.mobilitaetsagentur.at
https://www.wienzufuss.at/schulstrasse
https://www.fahrradwien.at

František Kubeš – ekspert w dziedzinie rozwoju regionalnego i
lokalnego, planowania strategicznego, rozwoju zintegrowanego, współpracy
metropolitalnej oraz inteligentnych miast, czyli tzw. “smart cities”
(wykłady w Czechach i za granicą).
Od 2019 roku pełni funkcję dyrektora Departamentu Rozwoju Strategicznego i Współpracy. Posiada doświadczenie zdobyte w czeskim Ministerstwie Rozwoju Regionalnego, gdzie był odpowiedzialny za strategię i politykę regionalną oraz politykę miejską. Jest absolwentem wydziału nauk ścisłych Uniwersytetu Ostrawskiego na kierunku geografia społeczna i rozwój regionalny. Otrzymał tytuł doktora z zakresu geografii kulturowej i politycznej.

Na początku XX wieku ciepłownia Špitálka była przykładem postępu
energetycznego jako pierwsza w tamtym czasie ciepłownia w Czechosłowacji.
Obecnie zachodnia część terenu jest nieużytkowana i dostępna do dalszego
zagopodarowania. Miasto Brno jest zatem zainteresowane wykorzystaniem tego
miejsca do przyszłej budowy inteligentnej dzielnicy Špitálka, która posłuży
jako projekt pilotażowy do weryfikacji wykorzystania nowoczesnych
technologii i metod do ich ewentualnego rozwoju w całym mieście. Dla
przyszłej inteligentnej dzielnicy przewiduje się określonych użytkowników
(miejskich).

Taavi Kotka – doradca i konsultant w zakresie cyfrowej transformacji
Od 2013 r. był pierwszym w Estonii dyrektorem ds. informacji nadzorującym cyfrowy rozwój kraju. Karierę rozpoczął w sektorze prywatnym jako programista, następnie został dyrektorem generalnym największej firmy programistycznej w regionie, Webmedia (obecnie Nortal). Uzyskał wówczas tytuł Ernst & Young’s Entrepreneur of the Year. Jako CIO Estonii, wdrożył nowe pomysły, które sprawiły, że „e-Estonia” definiuje pojęcie cyfrowego kraju a jego najlepsze praktyki są obecnie wdrażane przez rządy na całym świecie. Są to: program e-Residency, który wprowadził Estonię w epicentrum globalnej społeczności technologicznej, a także innowacje, takie jak: ambasady danych, kraj jako usługa (CAAS), polityka no-legacy, wykrywanie oszustw związanych z VAT i inne. Za swoje osiągnięcia został wówczas wyróżniony tytułem European CIO of the Year 2014 s w 2016 roku otrzymał prestiżowe odznaczenie estońskie White Star III Class Order. Computerworld uznał go za jednego ze 100 liderów technologicznych w 2016 r., znalazł się też wśród 100 najbardziej wpływowych ludzi świata Apolitical’s World w 2018 roku. Financial Times umieścił go w gronie 12 czołowych osób wśród 100 europejskich liderów cyfrowych 2018.
Obecnie znowu pracuje w sektorze prywatnym, wspomagając rozwój startupów i doradzając dużym firmom i rządom krajów w obszarze cyfrowej transformacji. Jest także bardzo popularnym i wizjonerskim prelegentem na dużych konferencjach organizowanych na całym świecie.
Do jesieni 2018 r. był także specjalnym doradcą Wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej Andrusa Ansipa w obszarze europejskiego jednolitego rynku cyfrowego.
Prywatnie pasjonuje się grą na pianinie, szachami, snowboardem i rodziną. Z wykształcenia jest magistrem inżynierii o specjalizacji technologie teleinformatyczne, którą ukończył z wyróżnieniem. Ukończył także studia doktoranckie na Politechnice w Tallinnie.

Estonia zajmuje pierwsze miejsce w międzynarodowym teście PISA. W swoim wystąpieniu Taavi wyjaśni, co stoi za tym sukcesem, jakie myślenie, procesy i narzędzia były wykorzystywane przez ostatnie 20 lat i jakie są dalsze plany. Ponadto uczestnicy forum otrzymają zakulisowe informacje na temat ostatniego sukcesu w Estonii: jak przyciągnąć więcej dziewcząt do technologii i robotyki.

Piotr Libicki – historyk sztuki, autor i współautor przewodników i książek krajoznawczych
W latach 1999-2009 współpracownik Telewizji Polskiej w Poznaniu. Od 2004 roku ekspert Instytutu Sobieskiego w Warszawie z zakresu miasta. Aktywista miejski, współzałożyciel letniego, plenerowego Kina Grunwald oraz inicjatywy Otwarte. W latach 2013-2015 wykładowca w Instytucie Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej UAM, a w latach 2018-2019 w Instytucie Historii Sztuki UAM. Od 2013 roku pełnomocnik Prezydenta Miasta Poznania ds. estetyki miasta (plastyk miejski), a od 2019 roku także zastępca dyrektora Zarządu Dróg Miejskich w Poznaniu ds. Przestrzeni publicznej.

Bezpieczeństwo nie powinno być celem, do którego dążymy. Bezpieczeństwo powinno być efektem, który osiągamy, tworząc dobrej jakości przestrzeń. A przestrzeń dobrej jakości to miejsce, w którym ludzie chcą przebywać. Największym wyzwaniem w tworzeniu dobrych przestrzeni publicznych, od najmniejszych osiedlowych uliczek po śródmiejskie place nie jest szukanie odpowiedniego jej kształtu, ale przekonanie jak największej ilości mieszkańców do zmiany. Łatwiej postulować kolejny patrol policji niż przejść do zaparkowanego samochodu dodatkowe sto metrów.

Iwona Matuszczak-Szulc – dyrektor Wydziału Rozwoju Miasta i Współpracy Międzynarodowej Urzędu Miasta Poznania
Odpowiada za kontakty z partnerami zagranicznymi, proces uaktualniania i monitoringu Strategii Rozwoju Miasta. Nadzoruje prace związane z ratingiem miasta Poznania i współpracą z międzynarodowymi agencjami ratingowymi Fitch Ratings i Moody’s Investors Service, pracę think-tanków przy Prezydencie Miasta, przygotowanie innowacyjnych koncepcji, modeli, struktur oraz rozwiązań́ sytuacji problemowych a także realizację międzynarodowych konferencji i projektów. Koordynuje strategiczne zarządzanie w mieście i udział Poznania w Agendzie Miejskiej UE. Koordynator europejskiego projektu „Get into the swing of the City” skierowanego do kreatywnego pokolenia Y. Wykładowca akademicki. Interesuje się zastosowaniem innowacyjnych metod w rozwiązywaniu złożonych problemów oraz projektów badawczych oraz bieganiem długodystansowym. Jest pomysłodawczynią i główną organizatorką Forum Rozwoju Miast.

Cezary Mazurek – Pełnomocnik Dyrektora ICHB PAN ds. Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego
Od ponad 20 lat zaangażowany w budowę infrastruktury informatycznej nauki w Polsce i rozwój usług dla społeczeństwa informacyjnego. Do największych wdrożeń, którymi kierował należą: Miejski Informator Multimedialny o Poznaniu, system bibliotek cyfrowych dLibra, system rekrutacji NABÓR, telewizja naukowa PLATON TV. Prezes Stowarzyszenia Wielkopolski Klaster Teleinformatyczny. Autor ponad 100 publikacji.

Constanze Siedenburg
Rzecznik prasowy Wydziału Senackiego ds. Ruchu Drogowego w Berlinie
Wcześniej osobisty asystent sekretarza stanu ds. transportu. Planuje projekty sąsiedzkie w Berlinie od 1995 roku, a od 2012 roku jest aktywnym lokalnym politykiem Partii Zielonych w dzielnicy Pankow.
Cornelia Dittrich
Działacz Playstreet od 2008 roku
Jako architekt i matka trójki dzieci mieszkających w Berlinie, szczególnie świadoma ogromnego marnotrawstwa cennej przestrzeni publicznej na rzecz samochodów. Koordynator Berliner Bündnis Temporäre Spielstraßen (Berlin Playstreet Alliance), które zostało założone w marcu 2019 roku przez kilka organizacji zajmujących się prawami dziecka i kwestiami ekologicznymi (Dachverband Berliner Kinder- und Schülerläden, Deutsches Kinderhilfswerk, BUND Berlin, autofrei leben!). Od 2020 roku prace Sojuszu są oficjalnie wspierane przez rząd berliński.

Ulica jako miejsce pobytu i spotkań z ludźmi – to, co przez wieki uważane było za oczywiste, przepadło w ostatnich kilkudziesięciu latach. Constanze Siedenburg i Cornelia Dittrich pokażą nam, w jaki sposób można to z powodzeniem zmienić, tak, aby miasta stały się jeszcze lepsze do życia. Berlińskie ulice do tymczasowych zabaw są prostym narzędziem do okazjonalnego korzystania z ulicy w nowy sposób. Powstają z inicjatywy mieszkańców, przy ich udziale, działając na rzecz lepszego sąsiedztwa. Zobaczmy, jak udało im się przeprowadzić małą rewolucję w dzielnicy Friedrichshain-Kreuzberg i zorganizować Dzień bez Samochodu 2020 uwalniając od aut 24 ulice i przywracając je tymczasowo mieszkańcom.

Balázs Németh – urzędnik ds. projektów w Polis Network
Zaangażowany w projekty UE związane z transportem miejskim, takie jak WeCount, LEVITATE, ELTIS i kampanię EUROPEANMOBILITYWEEK. Posiada duże doświadczenie w zrównoważonej mobilności i planowaniu miejskim. Uzyskał tytuł Master of Engineering Sustainable Cities w Kopenhadze. W Brukseli poprzednio pracował dla EUROCITIES jako członek zespołu ds. mobilności miejskiej oraz odbył staż w Komisji Europejskiej.
Ivo Cré – Dyrektor sieci Polis
Zaangażowany w koordynację polityki Polis i działania w zakresie rozwoju projektów UE. Kieruje filarem tematycznym sieci dotyczącym dostępności, w tym grupami roboczymi ds. parkowania i dostępności miast. Koordynował tworzenie polityki Polis dotyczącej inteligentnych miast. Obecnie zaangażowany w projekty: European Projects Future Radar, CIVITAS SATELLITE, REVEAL, PARK4SUMP. Posiada duże doświadczenie w zakresie sieci miejskich i polityki mobilności.

 

Polis, sieć miast i regionów na rzecz innowacji transportowych, jest w bliskim kontakcie ze swoimi 84 członkami, aby zrozumieć, jak radzą sobie w obecnym kryzysie, który w dużym stopniu wpływa na zachowania ludzi związane z mobilnością. Rozwiązania mobilne stają się inteligentne tylko wtedy, gdy zyskują szeroką akceptację wśród użytkowników. Jak możemy zwiększyć tę akceptację? Wyciągając wnioski z ich opinii i uważnie monitorując kilka wspieranych przez UE projektów innowacyjnych w dziedzinie transportu, uzyskamy wyjaśnienie wyzwań i rozwiązań dotyczących tego, jak żyć z nowym standardem w mobilności miejskiej.

Rafał Ratajczak – manager w obszarze smart city w Wielkopolskim Centrum Wspierania Inwestycji Sp. z o.o.
Absolwent prawa i stosunków międzynarodowych na Wydziale Nauk Politycznych Uniwersytetu Adama Mickiewicza oraz Zarządzania i Ekonomii Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Przez kilkanaście lat związany z branżą ochrony środowiska i gospodarką odpadami. W tym czasie prowadził szereg projektów logistycznych i wdrożeniowych związanych instalacjami przetwarzania odpadów.
Aktualnie manager w obszarze smart city w Wielkopolskim Centrum Wspierania Inwestycji Sp. z o.o.. Zdobyte doświadczenie menadżerskie wykorzystuje do wspierania Miasta Poznania w zakresie testowania i wdrażania rozwiązań mających na celu poprawę jakości życia w mieście.

 

Wykorzystywanie danych i wyciąganie z nich wniosków staje się naturalnym elementem dzisiejszej rzeczywistości. Coraz częściej nie tylko w biznesie ale również w zarządzaniu miastami duże zbiory danych odgrywają znaczącą rolę. Miasta posiadają ogromne ilości danych. Nie zawsze jednak są one wykorzystywane optymalnie m.in. ze względu na sposób i formę ich gromadzenia oraz możliwości analityczne.
Wyobraźmy sobie jednak sytuację, w której miasta posiadając odpowiednią architekturę danych (gromadzenie, przechowywanie, integracja, analityka i wykorzystanie danych), potrafią przewidywać np. wypadki drogowe, bójki uliczne, kradzieże. Idąc dalej, wyobraźmy sobie miasta, w których analityka danych w czasie rzeczywistym we wsparciu sztucznej inteligencji pozwala zapobiegać kolizjom drogowym czy wypadkom.
O prawdziwej skuteczność wykorzystania Big Data przekonamy się jednak wtedy, gdy stworzymy kompleksowy plan zarządzania i analizy danych. Jest to duże wyzwanie tak dla biznesu jak i samorządów.
Poszukując odpowiedzi na pytanie, czy Big Data i bezpieczeństwo na ulicach w mieście to niedaleka przyszłość czy już teraźniejszość, spróbuję odpowiedzieć bazując na doświadczeniach i projektach świata nauki, biznesu i samorządu.

Gildas Bourven
pracuje w dziale mobilności w Metropolii Rennes. Jest odpowiedzialny za ruch uliczny, środki uspokajania ruchu, obszary spotkań i strefy dla pieszych.
Guillaume Porcher
pracuje w dziale mobilności w Metropolii Rennes. Jest odpowiedzialny za infrastrukturę rowerową, zrównoważoną mobilność, mobilność łączoną.

Obaj odpowiadają za rozwój udogodnień dla rowerów i pieszych w Metropolii Rennes po zniesieniu blokad związanych z pandemią wiosną 2020 r.

Taktyczne planowanie miejskie w Metropolii Rennes w odpowiedzi na kryzys zdrowotny związany z pandemią.
Od wiosny 2020 roku Metropolia Rennes ulepsza udogodnienia dla rowerów i pieszych. Po zniesieniu w maju 2020 r. blokad związanych z pandemią udogodnienia wprowadzono na drogach rowerowych o długości około 570 km. Od tego czasu miasto kontynuuje politykę intensywnego rozwoju infrastruktury rowerowej i pieszej. Okres zmian po kryzysie zdrowotnym związanym z pandemią był okazją do przetestowania udogodnień i przyspieszenia reorganizacji przestrzeni publicznej na rzecz ruchu pieszych i rowerzystów oraz ograniczenia prędkości.

Dominika Sadowska – ekspertka z obszaru polityki i prawa antydyskryminacyjnego
Mediatorka sporów i konfliktów w obszarze D&I (różnorodności i włączenia), inicjatorka i założycielka Strefy różnorodności i Divercity+ . Specjalizuje się w projektowaniu i wdrażaniu strategii zarządzania różnorodnością i inkluzji społecznej w przedsiębiorstwach, a także w miastach i metropoliach (Warszawa różnorodna, gdański Model na rzecz równego traktowania).
Aktualnie pracuje nad nową polityką różnorodności dla Warszawy i równościowym planem działań dla Poznania. Jest autorką Krajowego programu przeciwdziałania dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji.
Entuzjastka problematyki społecznej odpowiedzialności architektury i konfliktów miejskich.

W jaki sposób współczesne miasta i ich mieszkańcy mogą odnaleźć się w 
świecie VUCA?
Jaka wiedza, kompetencje i umiejętności okażą się kluczowe w nowej
rzeczywistości?
Odpowiedzią może być podejście określane mianem “VUCA Prime”.
Zakłada ono pewien schemat działania, który pozwala odnaleźć się w tym z 
pozoru nieprzewidywalnym chaosie. Odpowiedzią na zmienność jest w nim
wizja, czyli kierunek, scenariusz, albo wartości, które będą
spoiwem w czasach turbulencji. Zamiast niepewności, proponuje się
zrozumienie, które wymaga rozwoju umiejętności społecznych i
polityk dotyczących komunikacji. W odpowiedzi na złożoność
potrzebna będzie jasność, wspomagana przez narzędzia związane z
dostarczaniem i syntetyzowaniem informacji. Niejednoznaczność warto
zastąpić zwinnością, a wiec zdolnością szybkiej adaptacji,
prototypowania i przeprowadzania zmian. Podczas dyskusji powiemy
więcej nie tylko o tym bazowym założeniu, ale także wskażemy na
wyrastające z niego kluczowe kompetencje, które odnoszą się do
różnych wymiarów życia: osobistego i relacyjnego, organizacyjnego
oraz społecznego.

Rick Schager – architekt ICT ds. innowacji cyfrowych w Eindhoven, Holandia
Rick Schlager posiada ponad pięcioletnie doświadczenie w realizacji projektu „Make I(o)T work” Quadruple Helix na poziomie lokalnym Eindhoven, regionu Brainport oraz krajowym i europejskim. Jego motto to: „Innowacje cyfrowe = dzielenie się wiedzą w mieście” aby polepszyć jakość życia w ścisłej współpracy z organizacjami rządowymi, biznesem, instytutami naukowymi oraz (przede wszystkim) mieszkańcami i odwiedzającymi miasto. Znacząco przyczynił się do osiągnięcia efektów projektowych, rozpowszechniania i budowania potencjału w różnych projektach lokalnych, regionalnych i z Horyzontu 2020; skalowalnych Living Labs; a także organizacji sieciowych.
W ciągu ponad 30 lat od ukończenia studiów z tytułem mgr inż. zarządzania informatyką, zyskał wraz z grupą osób z różnych krajów duże doświadczenie w zakresie ICT i Internetu Rzeczy, architektury, doradztwa biznesowego i zarządzania projektami, co pozwala uczestniczyć w innowacyjnych projektach z obszaru automatyzacji technicznej/Internetu Rzeczy, Inteligentnego Społeczeństwa, Inteligentnej Mobilności, platform otwartych danych miejskich, architektury referencyjnej, mininalnych mechanizmów interoperacyjnych wraz z powiązanymi specyfikacjami oraz ochrony danych osobowych w fazie projektowania.
W ostatnich latach z ramienia miasta Eindhoven aktywnie uczestniczył w projektach z Horyzontu 2020 Triangulum, SynchroniCity i UNaLAB a za pośrednictwem Holenderskiego Instytutu Technologii, Bezpieczeństwa i Ochrony w projektach CityPulse, Trillion i PRoTECT.
Odegrał kluczową rolę w ustanowieniu i rozpowszechnianiu Zasad Otwartych Danych w Eindhoven i Karty Internetu Rzeczy oraz Holenderskich Zasad Społeczeństwa Cyfrowego. Są one implementowane na poziom europejski za pośrednictwem produktu D1.3 SynchroniCity oraz deklaracji Living in Europe „Join, Boost, Sustain” organizacji sieciowych OASC, Eurocities i ENoLL.
Jest członkiem IT Circle Netherland, Roboczej Grupy Platformy Miejskiej Standaryzacyjnej Grupy Doradczej ds. Smart Cities w Holenderskiej Organizacji Standaryzacji Rozwoju, OASC i Rady Technologii Living in Europe oraz koordynatorem technologii holenderskiej Karty OASC. Jest także współautorem holenderskich wytycznych dla otwartych platform miejskich NEN NPR 8284:2020.
Aktywnie uczestniczy w Eindhoven CityLab, wcześniej znanym jako Stratumseind Living Lab, które otrzymało nagrodą holenderskiego Dutch IT Executive Strategic Sourcing dla najbardziej inspirującego ekosystemu biznesowego.

Siła Eindhoven to śmiałość… innowacji. Technologia inteligentnego miasta to tylko kolejny gadżet, chyba że tworzy trwałą, społeczną wartość dodaną dzięki znaczącym aplikacjom pomagającym ludziom. Potrzebujesz „zasad zaangażowania”, ekosystemu wielu helis na wszystkich poziomach, koordynującego wszystko z wielopoziomowym podejściem w centrach innowacji, aby współpracować na szczeblu krajowym i międzynarodowym, aby skalować i zdać sobie sprawę, że cyfrowe zaufanie jest kluczowe! Rick podzieli się wytycznymi dotyczącymi polityki Eindhoven, doświadczeniami z organizacją sieci i projektami na poziomie lokalnym, regionalnym, holenderskim i międzynarodowym. Wyjaśni, w jaki sposób, w oparciu o wcześniejszą walidację projektu SynchroniCity, wszyscy możemy dołączyć do inicjatyw Open & Agile Smart Cities and Living in UE (i funduszy UE), aby zrobić gigantyczny krok w kierunku europejskiego jednolitego rynku cyfrowego, opartego na poszanowaniu prywatności od samego początku i uczciwej, możliwej do wyjaśnienia sztucznej inteligencji.

Paweł Silbert – Prezydent Jaworzna
Z wykształcenia magister ekonomii. Ukończył studia podyplomowe w zakresie zarządzania funduszami UE oraz zarządzania projektami na AGH w Krakowie. Ukończył również studia podyplomowe z retoryki na UJ, UP Jana Pawła II w Krakowie.
W 1998 r. uzyskał mandat radnego, od 2002 r. prezydent Jaworzna. Był inicjatorem powstania i jest obecnym prezesem Stowarzyszenia Jaworzno Moje Miasto. Zawodowo był związany z energetyką. Za zasługi dla rozwoju miasta został w 2013 r. uhonorowany Złotym Laurem Umiejętności i Kompetencji. Otrzymał również liczne odznaczenia państwowe i resortowe.
Pod jego kierownictwem Jaworzno mocno się przeobraziło, czego następstwem są wyróżnienia w licznych konkursach i rankingach. Jaworzno zostało nominowane do „Europejskiej Nagrody Bezpieczeństwa Drogowego w Miastach” wręczanej przez Komisję Europejską. Miasto zostało docenione za modernizacje infrastruktury drogowej, tak by sprzyjała wzrostowi bezpieczeństwa, skuteczne wdrażanie Wizji ZERO oraz wspieranie transportu publicznego. Prezydent od wielu lat wspiera rozwój nowoczesnych technologii, elektromobilności oraz energetyki w Jaworznie, realizowanych z poszanowaniem zasobów środowiska i bezpieczeństwa mieszkańców. Prywatnie jest wielbicielem muzyki blues-rockowej, gra na gitarze elektrycznej. Z pasją kolekcjonuje minerały i fotografuje.

David Sim – Dyrektor Kreatywny w Gehl – Copenhagen
Przez ponad dziesięć lat zajmował się ogólnym planowaniem przestrzennym i projektowaniem urbanistycznym, pracując z innymi profesjonalistami planowania i budowania. Jest byłym wykładowcą na Uniwersytecie w Lund, a obecnie pracuje jako Dyrektor Kreatywny w Gehl – Copenhagen. W swojej pracy w projektach na duża skalę dąży do stosowania teorii Jana Gehla. W ostatnich latach tworzył plan ogólny nowego osiedla u stóp And w Chile i plan ogólny rozbudowy dzielnicy Saint-Saveur w Lille. Jest cenionym, inspirującym nauczycielem i wykładowcą w szkołach architektury i designu na całym świecie.

Jakie cechy sprawiają, że miasto jest dobre dla ludzi? Jak zapewnić te cechy w sposób przystępny dla jak największej liczby osób?
Podczas gdy wielu architektów śmieje się z pastiszu i niewolniczej renowacji historycznych miejsc, wydaje się, że ignorujemy fakt, że znaczna część modernizmu jest obecnie również historyczna. Jak to możliwe, że tak duża część edukacji architektów i planistów, a także ustawodawstwo sterujące rozwojem naszych miast opiera się na stuletnich teoriach? Dziś nasze rozumienie społeczeństwa, ekonomii i środowiska bardzo różni się od lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku – podobnie jak nasz codzienny styl życia.
Zainspirowana badaniami i nauczaniem Jana Gehla, praktyka Gehl opracowuje metody tworzenia miejsc na skalę ludzką, tworząc miasta DLA ludzi, a także znajdując integracyjne metodologie w celu ulepszenia procesów planowania, aby miasta były tworzone PRZEZ ludzi.

Christoff Solstad Steen, starszy doradca Norweskiej Rady Bezpieczeństwa Drogowego (Trygg Trafikk).
W ostatnich latach zajmował się bezpieczeństwem prewencyjnym na drogach w Norwegii, wykorzystując głownie kanały komunikacyjne, PR i informacje publiczną. Celem miało być osiągniecie zero przypadków śmiertelnych i z ciężkimi obrażeniami w wypadkach drogowych. Przed rozpoczęciem pracy nad bezpieczeństwem dróg przez 10 lat pracował w przemyśle telewizyjnym.
Norweska Rada Bezpieczeństwa Drogowego (Trygg Traffik) jest organizacją patronacką nad wolontariatem na rzecz bezpieczeństwa dróg i jest łącznikiem pomiędzy organizacjami pozarządowymi a władzami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo na drogach. Zgodnie ze swoim statutem, promuje najlepsze możliwe rozwiązania w zakresie bezpieczeństwa na drogach dla wszystkich uczestników ruchu drogowego. Norweska Rada Bezpieczeństwa Drogowego jest odpowiedzialna za promowania edukacji drogowej w przedszkolach i szkołach oraz szerzenie wiedzy na temat bezpieczeństwa na drogach wśród mieszkańców całego kraju. Norweska Rada Bezpieczeństwa Drogowego została utworzona w 1956 roku z inicjatywy Ministerstwa Transportu, Ministerstwa Edukacji, Ministerstwa Sprawiedliwości, Norweskiej Izby Ubezpieczeń oraz trzech klubów motoryzacyjnych.

Norwegia ma najniższy współczynnik ofiar śmiertelnych w wypadkach drogowych w Europie już kilkanaście lat z rzędu. Jak Norwegia osiągnęła ten sukces? Jak można to porównać do Polski i Poznania? Podobnie jak w Norwegii, w Polsce liczba wypadków śmiertelnych na drogach spada, ale jej współczynnik jest nadal wyższy niż średnia w UE.
Jak powinniśmy używać transportu w przestrzeni miejskiej? Liczba ludności zwiększa się i szczególnie w większych miastach coraz więcej osób będzie musiała zmienić przyzwyczajenia transportowe i przesiąść się z samochodów osobowych na transport publiczny, rower lub chodzić pieszo. Jak ta zmiana wpłynie na bezpieczeństwo w przestrzeni miejskiej?

Przemysław Staroń – wykładowca Uniwersytetu SWPS
Psycholog i kulturoznawca, wykładowca Uniwersytetu SWPS i Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Sopocie oraz współzałożyciel Centrum Rozwoju Jump, w ramach którego wspiera rozwój i stymuluje umiejętność myślenia młodzieży, dorosłych i seniorów.
Nauczyciel mianowany, twórca Zakonu Feniksa, nagrodzony przez Komisję Europejską orędownik spotkań pokoleń. W plebiscycie czytelników “Gazety Wyborczej” został wybrany Człowiekiem Roku 2019 w kategorii “Wzorowe sprawowanie”. Wyróżniony w konkursie im. Ireny Sendlerowej „Za naprawianie świata”. Nagrodzony LGBT+ Diamond 2019 Polish Business Award. W 2020 roku znalazł się w gronie 50 nauczycieli na świecie nominowanych do Nauczycielskiego Nobla – Global Teacher Prize.
Wychowawca niemal 50 finalistów i laureatów Olimpiady Filozoficznej, fan kreatywnego nauczania i twórca pracowni #utrzy. Jako prekursor wykorzystania Snapchata w edukacji nazywany profesorem Snapem. Nauczyciel Roku 2018.
Ekspert ds. edukacji w sztabie Kandydata na Prezydenta RP Szymona Hołowni.

Jeśli myślisz, że twoje dziecko poradzi sobie w życiu, jeśli postawisz na biegłość w kompetencjach cyfrowych, to chyba się mylisz. Coraz bardziej w cenie są umiejętność zdobywania nowych umiejętności, sztuka myślenia i zdolność bycia ze sobą i z innymi. Insygnia Śmierci, stworzone przez J. Rowling, to nic innego jak trzy artefakty magicznego świata, które dają nieograniczoną i najpotężniejszą moc, jaką może zdobyć czarodziej, bo dzięki nim staje się panem samej śmierci. I chociaż z historii stworzonej przez pisarkę jasno wynika, że prawdziwa potęga to ta, która insygniów nie potrzebuje, one same w popkulturze XXI w. jednak stały się nośną metaforą, silnie działającą na wyobraźnię. Sprawdzą się również w tej roli, by wskazać, gdzie dzisiaj powinien szukać mocy młody człowiek, by bez obaw wyruszyć w podróż do przyszłości. A przyszłość bez umiejętności uczenia się, umiejętności myślenia krytycznego i myślenia kreatywnego oraz komunikacji intrapersonalnej i interpersonalnej jawi się w czarnych barwach. Dlatego w swoim wystąpieniu przedstawię uczestnikom konferencji case study Zakonu Feniksa, jako wspólnoty szerzącej umiejętności krytycznego i kreatywnego myślenia, komunikacji i wielu innych oraz wskażę sposoby na zdobycie ww. umiejętności. Umiejętności, bez których nie ma przyszłości. Tej lepszej, jaśniejszej i piękniejszej.
Zapraszam serdecznie na mój wykład, w podróż w głąb samego siebie i pochylenie się nad drugim człowiekiem. Bo obsługa człowieka, jakkolwiek to brzmi, jest fundamentem naszego funkcjonowania w płynnej nowoczesności. A od niej jakby nie można już uciec.

Eelco Thieller – innowator i doradca strategiczny
Menedżer programu, innowator i doradca strategiczny. Zaangażowany w rozwój wielu usług i produktów opartych na danych w celu optymalizacji przepływu ludzi. Ich rezultatem są skuteczne sposoby, aby miasta, zabudowa i przestrzeń publiczna były bezpieczne, dostępne i wygodne.
Aby ułatwić zarządzanie przepływem osób, organizuje również systemy monitorowania bardzo dużej liczby ludzi, np. dla miasta Amsterdam. Aby generować cenne spostrzeżenia na temat dynamiki rzeszy ludzi. W celu optymalizacji operacyjnych, taktycznych i strategicznych środków zarządzania bardzo dużą liczbą ludzi. Aby wspierać bezpieczne, dostępne i wygodne miasto.

 

Wraz ze wzrostem liczby ludności miejskiej zapewnienie przemieszczania się ludzi w naszych miastach jest coraz większym priorytetem. Zarządzanie dużą liczbą osób ma zasadnicze znaczenie dla bezpiecznego i wygodnego przemieszczania się oraz utrzymania dostępności i warunków do życia w mieście. Wystąpienie będzie dotyczyło systemu Crowd Monitoring System Amsterdam (CMSA), jego działania oraz tego, jak dane pomagają zoptymalizować przepływy ludzi wewnątrz Amsterdamu. Uzyskania rozwiązań poprzez zastosowanie nauki o danych i wiedzy dziedzinowej w celu złagodzenia wąskich gardeł w przestrzeni publicznej.

Doktor Jussi Välimaa – wykładowca na Wydziale Studiów Edukacyjnych i dyrektor Fińskiego Instytutu Badań Edukacyjnych na Uniwersytecie w Jyväskylä w Finlandii.
Jako historyk i socjolog ma wiedzę dotyczącą edukacji w aspekcie społecznym i historycznym. Jego zainteresowania badawcze skupiają się ma związku pomiędzy społeczeństwem a szkolnictwem wyższym. Doktor Välimaa badał również wewnętrzną dynamikę instytucji szkolnictwa wyższego z perspektywy kulturalnej, historycznej i socjologicznej. Jego ostatnio książka nosi tytuł „Historia fińskiego szkolnictwa wyższego od średniowiecza do XXI wieku” (Springer, 2019).

 

Fran Viñez – doradca burmistrza ds. projektów strategicznych.
Ukończył prawo na Uniwersytecie Deusto w Bilbao. Od 2000 roku pracuje w Urzędzie Miasta Bilbao. Był odpowiedzialny za promocję oraz rozwój dzielnic. Następnie w 2003 roku przeniósł się do Wydziału Prac i Usług jako koordynator relacji przy rozwoju projektów miejskich. W latach 2009-2019 był generalnym dyrektorem Wydziału Prac i Usług. W tym czasie zajmował się koordynacją, rozwojem i zarządzaniem kompleksową regeneracją dzielnic, dostępnością infrastruktury, otwarciem kanału Zorrotzaurre czy nowym dworcem autobusowym Intermodal. Przez 4 lata pracował również w Wydziale Ochrony Środowiska, a przez 8 lat w Biurze Przestrzeni Publicznej.
Obecnie od 2019 roku jest doradcą do spraw projektów strategicznych. Zajmuje się definiowaniem celów projektów oraz wspiera ich rozwój poprzez współpracę przedstawicieli różnych dziedzin. Przykładem takich działań są: rozwój estuarium Bilbao, zielony pierścień czy proces powrotu do normalności po kryzysie Covid-19.

Mariusz Wiśniewski – Zastępca Prezydenta Miasta Poznania
Ukończył Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa oraz Wydział Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Absolwent Szkoły dla Młodych Liderów Społecznych i Politycznych w Warszawie. Były Wiceprezes Funduszu Rozwoju i Promocji Województwa Wielkopolskiego S.A oraz były członek Zespołu Doradców Wojewody Wielkopolskiego – Piotra Florka.